Sessizliğin Adı Umut Olsun

Çiçek toplar sevdalar, yürek bal bağlarken,
Ağzımız, dilimiz pasmı tutsun günler geçerken?
Yelken açmış gönül yepyeni bir sevdaya
Aşıksan, her kelime, her cümlede bir mana

Koyu gri havanın hakim olduğu bu günlerde
Gözlerim, sözlerim, kalbim yalnızlıklar içinde
Denizin koyu rengi var bakışlarında
Özlemin hüzün dağlarındaki dikenler gibi bana
Martıların çığlıklarında sanki sesin, çınlıyor kulaklarımda
Sağa sola savrulan yaprak gibiyim senin rüzgarında
Gelirsin diye ümitle bekliyorum mutluluk kapısında

Ben sevmeyi senden sonra öğrendim
Özlemenin bu kadar güzel olduğunu
Beklemenin ömre değdiğini
Sevince damardan damara kan çektiğini
Gözlerinde mutluluğu, aşkı, sevgiyi gördüm.
Seni sensizlikle hatırlıyor, üşüyorum
Sessizliğinin adını umut koydum
Yüreğim hala bıraktığın yerde biliyor musun?
Bekliyorum, gittiği yağmurla gelir belki diyorum….